„Spowiedź jest spoko”/ „Ekstremalnie wypasione rekolekcje”

Przykłady wykorzystania slangu młodzieżowego, czyli sposobu mówienia „po młodzieżowemu” w dyskursie religijnym, nakłaniającym młodych ludzi do aktywności religijnej.  Wskazane tytuły  dotyczą książek o. Rafała Szymkowiaka OFMCap, duszpasterza młodzieży, który w ten sposób chce pozyskać uwagę  nastolatków: zob. Rekolekcje z mp3, https://kultura.wiara.pl/doc/452720.Rekolekcje-z-mp3. Mówienie „językiem młodzieży” w celach perswazyjnych jest jednak dość ryzykowne, bowiem  młodzież stanowi kategorię społeczną bardzo wrażliwą na zawłaszczenie zarówno swojego kodu, jak i wartości, które on z sobą niesie, np. młodzieńczej kreatywności, niewymuszonej ekspresywności, recentywizmu („tu” i „teraz”).  Oznacza to potrzebę takiego nawiązania, które mieściłoby się w ramach społecznego kontekstu, dialogu międzypokoleniowego, a nie zawłaszczającej „społecznej przemocy”.

Więcej w książce: Anna Wileczek, Kod młodości. Młodomowa w perspektywie społeczno-kulturowej, PWN, Warszawa 2018, s. 87-88.

(Oprac. Anna Wileczek)